Cultuur en Maatschappij
Opnieuw is een Poolse film genomineerd voor de Oscars in de categorie 'beste niet Engelstalige film, na recent nog Ida -die ook won - en Cold War beide van Pawlikowski. Nu de film Corpus Christi van regisseur Jan Komasa met in de hoofdrol Bartosz Bielenia.
De regisseur maakt eerder bijvoorbeeld de actiefilm Warsaw 44 (Miasto 44) over de opstand van Warschau.
Jeugddelinquent Daniel (Bartosz Bielenia) gaat voor een re-integratie project naar een afgelegen dorp om daar te werken in een fabriek. Hij wil graag priester worden maar met zijn strafblad zit dat er niet in. Als hij bij aankomst in het dorp wordt aangezien voor een jonge priester houdt hij dit misverstand in stand. Als de lokale priester hem vraagt tijdelijk in te vallen grijpt hij deze kans met beide handen aan.
In zijn 'rol' als priester combineert Daniel zijn kennis van de rituelen uit de gevangenis waarhij de priester bijstond in de misvieringen, aangevuld met op zijn smartphone opgezochte informatie met zijn eigen inzichten. Zijn frisse - om niet te zeggen afwijkende - aanpak en passie inspireren aan de ene kant de gemeenschap maar doen ook sommige vermoeden dat er meer aan de hand is.
Hier loopt zo'n verhaal het risico om een klucht te worden maar er speelt meer. Daniel stuit op een open wonde in de gemeenschap rond een tragisch verkeersongeluk. Tegelijkertijd wordt hij ingehaald door zijn eigen verleden wat hij uiteraard geheim moet houden voor de dorpelingen.
De film komt snel bij de kijker binnen. We beginnen in de jeugdgevangenis waarin we zien hoe de gevangen elkaar het leven zuur maken. De hoofdpersoon Daniel doet hier onbewogen aan mee. Dan zien we hoe de devote Daniel mag de priester helpen bij de kerkelijke bijeenkomsten maar die priester maakt hem ook gelijk duidelijk dat toegang tot het seminarium er met zijn achtergrond niet in zit.
Ook andere scenes waarin Daniel er op los raved met vrienden in een danceclub - en niet alleen onder invloed van de muziek - doen vermoeden dat Daniel niet het prototype is van een seminariumstudent die geen problemen heeft met het celibaat.
Die meer dan rauwe randjes aan het door Bartosz Bielenia gespeelde karakter Daniel zorgen voor een overtuigend contrast met zijn rol als spiritueel leider voor de dorpsgemeenschap. De close-ups van zijn gezicht trekken je in zijn belevingswereld en laten je meeleven met het anders misschien minder toegankelijke karakter.
Met Corpus Christie regisseerde Jan Komasa pas zijn derde film maar hij zet, dankzij boeiend spel Bartosz Bielenia een sterk, intens en rauw drama neer. In de film getrokken door de expressie van de hoofdrolspeler maakt deze film het religieuze thema van vergelding, vergeving, verlossing toegankelijk voor een breder publiek dan alleen filmhuisbezoekers of kijkers bekend met katholieke riten. Een film die je niet van je afklopt als de end credits zijn afgelopen.
De Britse krant The Gaudian besluit hun review als volgt: "All the aforementioned might lead you to expect some kind of soppy redemptive trajectory, but that’s not where this film goes in the end, landing instead on a much bleaker, thoughtful note. Piotr Sobociński’s blue-toned cinematography enhances the rapturous air and enhances a smartly written, unsettling work of realism." en geeft de film vier sterren.
De film was gepland voor een release in het voorjaar maar verschijnt nu waarschijnlijk in het najaar in de bioscopen.
Update: De releasedatum voor de film is 8 oktober en de film is te zien in ongeveer 40 theaters in heel Nederland.
