Steggelen over mijn bij drielandenpunt
In het zuid-westen van Polen ligt een klein stukje ingeklemd tussen de Neisse met daarachter Duitsland en Tsjechië. Een erfenis van Stalin die niet wilde dat Duitsland zou beschikken over de voorraden bruinkool die daar in de grond zitten. De drie landen steggelen nu over de mijn die Polen daar exploiteert.
Dit artikel is een zeer beknopte samenvatting van een artikel uit het FD.
Waarom Stalin met die motivatie er niet voor koos om het stukje aan Tsjechië toe te kennen vermeld het FD niet maar Polen is in ieder geval voortvarend te werk gegaan in dit stukje ingeklemd tussen Duitsland en Tsjechië en heeft met behulp van dagbouw daar daadwerkelijk bruinkool gewonnen zoals ook duidelijk is van onderstaande afbeelding van GoogleMaps:
De licentie voor bruinkoolwinning zou eigenlijke 30 april dit jaar aflopen maar werd voor zes jaar verlengd. De elektriciteitsmaatschappij PGE heeft net een nieuw centrale geopend die genoeg stroom op kan wekken voor 2,3 miljoen huishoudens en wil graag door tot 2044.
Wegzakkend grondwater
Los van de druk op Polen vanuit de milieu beweging maar zeker nu ook vanuit de EU met de greendeal, is het issue nu dat de direct buurlanden schade vrezen door het verder uitdiepen van de mijn. Duitsland is bang voor de nabijgelegen bossen die gebruikt worden voor bosbouw. De zuiderburen zijn bang dat hun grondwater (nog) verder wegzakt als de mijn nog dieper wordt. De eerste angst wordt door de woordvoerder van de mijn weggewuivd, het tweede bezwaar wordt onderkent "...er wordt hard aan gewerkt om dat op te lossen in de vorm van een onderaardse wal om het water tegen te houden."
Polen en kolen
In Polen komt ongeveer een kwart van de stroomopwekking uit bruinkool en nog eens de helft uit steenkool. Eerder kon u al lezen over de afhankelijkheid van deze bron van energie in Polen.
