Poolse films op het IFFR
Deze week staat Rotterdam weer bol van de films in het kader van het Internationale Film Festival Rotterdam (IFFR). Een land als Polen met een sterke filmtraditie ontbreekt natuurlijk niet. In totaal zijn er dit jaar 26 bijdragen te zien, waarvan 20 korte films van Artur Żmijewski.
De korte films van Żmijewski
Dit jaar wijdt IFFR een retrospectief aan het werk van Artur Żmijewski (1966) beeldend kunstenaar, fotograaf en filmmaker. Van de korte films die hij maakte voor een diversiteit een projecten zijn er in Rotterdam 20 te zien. Zijn films zijn confronterend, als voorbeeld de film Berek/Game of Tag (1999) waarin naakte mensen tikkertje spelen in een gaskamer (niet te zien in Rotterdam, hieronder een impressie van het nationale filmarchief in Polen). Zijn films krijgen vaak veel publieke aandacht en zijn werk was te zien bij diverse internationale musea en festivals.
Tijdens de 51ste Biënnale van Venetië in 2006 verzorgde bij de Poolse bijdrage en in 2010 werd hij curator van de zevende Berlin Biennale for Contemporary Art in 2012. Żmijewski is politiek geëngageerd. Zo stelde hij het curatorieel proces open voor een directe samenwerking met de kunstenaars. Sinds 2006 is hij tevens artistiek redacteur van Krytyka Polityczna, een geroemd Pools sociaal-politiek tijdschrift.
I'm not particularly interested in digressions on the subject whether what I do meets the criteria for documentary film; for me this is not really necessary. (...) What is most important for me is the content, communication. Entering into discussion. Taking the floor. Speaking out in the matter.
Żmijewski op Culture.pl
Eén van de bijdragen is Glimpse (zie foto boven het bericht):
Glimpse registreert het leven in vier Europese vluchtelingenkampen, waaronder de 'jungle' in Calais. In een stijl die aan oudere etnografische en propagandistische films doet denken, worden mannen en families op directe, compromisloze manier vastgelegd – zonder geluid, in zwart-wit en op 16mm gefilmd. Je blijft kijken, ondanks de rauwe confrontatie met de armoede en hopeloosheid die wij liever niet willen zien, en de provocatie van regisseur Artur Żmijewski, die gedurende de film steeds verdergaat in het spel tussen wat wel en niet wordt geaccepteerd.
Meer achtergrond informatie over deze kunstenaar op Culture.pl.
Korte film van Wojciech Bąkowski
De beeldend kunstenaar, dichter en muzikant levert na eerdere bijdragen ook dit jaar een korte film en wel Analysis of Emotions and Vexations 2. Vorig jaar was 'deel 1' al te zien. Over 'deel 2':
Ingetogen maar ingenieuze potloodanimatie met poëtisch commentaar en spookachtig geluid verbeeldt de schommelende gemoedstoestanden van de filmmaker. Weer verstrijkt er een jaar.
Drie lange films op IFFR
Joanna Kos-Krauze | Birds Are Singing in Kigali
Filmmaker en scenarist Joanna (1972) werkte regelmatig samen met haar man zo ook aan deze film die ze echter alleen moest af maken omdat haar man tijdens het maken van de film overleed. Het werk van het echtpaar valt vaak in de prijzen karakteriseert zich door een humanistische benadering en groot respect voor de protagonisten in hun films. Denk bijvoorbeeld aan de film over de zigeuner dichteres Papusza die poezie schreef in de taal van de roma. Op dit festival is de prijswinnende film Birds Are Singing in Kigali te zien:
Zorgvuldig en aangrijpend portret van twee vrouwen die na de genocide in Rwanda in 1994 op elkaar zijn aangewezen: de Poolse wetenschapper Anna en de jonge Rwandese vluchteling Claudine. De twee proberen in Polen een nieuw bestaan op te bouwen.
Ewa Banaszkiewicz & Mateusz Dymek | My Friend the Polish Girl
Ewa Banaszkiewicz, geboren in Londen uit een Sri Lankaanse moeder en een Poolse vader, volgde een opleiding filmregie aan de Poolse staatshogeschool voor film, televisie en theater in Łódź. Hier ontmoette ze Mateusz Dymek, met wie ze sinds 2007 samenwerkt. In 2009 trouwde ze met Dymek en samen richtten ze de productiemaatschappij Warsaw Pact Films op. My Friend the Polish Girl (2018), wereldpremière op IFFR, is hun speelfilmdebuut.
Wat oogt als een documentaire is een speelfilm en volledig fictie. De film over het leven van een Poolse immigrant in Londen, verandert langzaam in een donkere psychologische verkenning van de relatie tussen het hoofdpersonage en de filmmaker. Terwijl haar camera diep doordringt in Alicja's desintegrerende leven, rijst onvermijdelijk de vraag naar de rol van de kunstenaar. En waar staan wijzelf?
Lees de synopsis op de site van de film.
Olga Chajdas | Nina
Een tweede wereld premiere uit Polen is de film Nina van Olga Chajdas (1983). Olga volgde haar opleiding in productie aan de filmschool in Lodz en deed een opleiding in regie op Andrzej Wajda's Film School. Nina is heer eerste lange film.
Meesterlijk en sensueel debuut over dertiger Nina die op zoek is naar een draagmoeder voor het kind waar zij en haar echtgenoot wanhopig naar verlangen. De jonge, onafhankelijke Magda lijkt een geschikte kandidaat. Maar alles verandert wanneer Nina onverwacht gevoelens voor haar krijgt. Een turbulent liefdesverhaal met een sterke uitstraling.
Coproducties
De laatste twee film twee zijn een coproductie uit verschillende landen waaronder Polen.
Der Hauptman
De Duitse regisseur Robert Schwentke vertelt het verhaal van deserterend Wehrmacht-soldaat Willy Herold in de laatste oorlogsdagen. Hij vindt een officiersuniform in een verlaten legerauto en trekt het aan. Het duurt niet lang voordat hij zich, in deze meeslepend mooi gedraaide waarschuwing-uit-de-hel, ook de bijpassende hautaine wreedheid aanmeet.
Pity
Van de Griekse regisseur Babis Makridis gaat over een man wiens leven veranderd als zijn comateuze vrouw opeens ontwaakt. Op dat moment komt er een einde aan de belangstelling van mensen en hun troost.
Meer weten of tickets bestellen?
Hier vind je een overzicht van de 26 films op de site van het IFFR waar natuurlijk ook gelijk tickets te bestellen zijn.
Bron ingesprongen teksten site IFFR evenals het meest beeldmateriaal.
