About: Iwona

Meer over Iwona op de pagina 'Over ons'.

Recent Posts by Iwona

Poolse films op IFFR

The Words (Les Mots) english subtitles from Marcin Dudziak on Vimeo.

The Words (Les Mots)

written, directed, produced by Marcin Dudziak
image: Tomasz Woźniczka
Laurent Grevill / Jaques Brunet / Patricia Kessler
18 min
2010

Dit jaar is in Rotterdam de 44ste editie van het Internationale Filmfestival. Het festival vindt plaats tussen 21 januari en 1 februari 2015.

Op deze editie zijn er twee Poolse films te zien: een animatie van Wojciech Bąkowski en een film van Lukasz Ronduda en Maciej Sobieszczanski die in Rotterdam zijn wereldpremière zal beleven.

De cursieve teksten in dit bericht zijn van de site van IFFR.

De vertoningen zijn ook opgenomen in onze agenda.

Sound of My Soul

Sound of My Soul van Wojciech Bąkowski (As Long As It Takes: Short, 13 minuten) is een poëtische animatie met commentaar van de maker. Er is niets gewoon aan de vormen, opmaak en uitvergroting in deze wonderlijke film.
Bąkowski is geboren in 1979 en getogen in Poznań en houdt zich bezig met verschillende kunstvormen. Hij zingt in alternatieve muziekbands zoals KOT, Czykita of Niwea (zie video ), schrijft muziek, liedteksten en gedichten en maakt animaties, bij voorkeur met blauwe pen op een filmtape.

Bąkowski is gefascineerd door het gewone, het alledaagse en de onderkant van de maatschappij. In 2009 werd zijn werk tentoongesteld in het New Yorkse New Museum naast kuntwerken van 49 jonge artiesten uit 25 landen. In 2010 kreeg hij in Polen de jaarlijkse cultuurprijs van het tijdschrift Polityka toegekend voor zijn multimediale projecten die “op een bijzondere manier het brutale en het lirische vermengen”.

Onderstaande een interview met Bąkowski:

En een impressie van zijn werk:

Vertoningen

  • LantarenVenster 3 vr 23 jan 20:15
  • LantarenVenster 3 za 24 jan 12:15

The Performer

The PerformerDe film The Performer van Lukasz Ronduda en Maciej Sobieszczanski is een portret van de Poolse kunstenaar/performer/videomaker Oskar Dawicki, met O. Dawicki als Oskar D. in zijn wereldberoemde blauwe colbert. Een verbijsterend brouwsel van feitelijke en fictieve elementen, waarbij de laatste vaak echter lijken dan de eerste. Bekijk de site van de film of de uitgebreide info in de perskit.

Aan zijn glimmende blauwe colbert zult u hem herkennen: Oskar Dawicki, een van de eigenzinnigste figuren in de hedendaagse Poolse kunstwereld. Dit keer speelt hij Oskar, terwijl zijn mentor Zbigniew Warpechowski de rol van Zbigniew Warpechowski vervult. Dit betekent niet dat The Performer een documentaire of zelfs een mockumentary is (Agata Buzek bijvoorbeeld is geen kunsthandelaar), ook al zijn veel dingen die we over Dawicki te weten komen daadwerkelijk gebaseerd op feiten. Het is een spel dat het regisseursduo Sobieszczanski & Ronduda (hoe toepasselijk voor een project met een januskop!) met Dawicki spelen (let op de dubbelzinnigheid).

Misschien kunnen ze alleen dankzij dit trucje min of meer openhartig praten over de manier waarop kunst tegenwoordig wordt gemaakt, verkocht en besproken - we kunnen altijd nog zeggen dat het maar een verhaal is.

Vertoningen

  • Cinerama 3 ma 26 jan 15:00
  • Cinerama 4 di 27 jan 19:00
  • Cinerama 6 vr 30 jan 12:00

Voor indruk van het werk van Dawicki hieronder zijn korte film Budget Story:

Calling

Naast deze twee Poolse films kunt u in Rotterdam ook een Pools/Franse coproductie zien: de film Calling van Marcin Dudziak. De film vertelt een verhaal van vader en zoon op een boottocht door het woud. Hun reis door de natuur wordt voor beiden een inwijdingsritueel. Wat onschuldig en veilig lijkt, blijkt gemeen en gevaarlijk. Prachtig gefilmde mijmering over de eerste ontmoetingen met de echte wereld. www.asonimage.com

De korte film Les Mots van Dudziak hebben we boven dit bericht geplaatst. Over Calling

Vader en zoon op een boottocht door het woud. Hun reis door de natuur wordt voor beiden een inwijdingsritueel. Wat onschuldig en veilig lijkt, blijkt gemeen en gevaarlijk. Prachtig gefilmde mijmering over de eerste ontmoetingen met de echte wereld.

Uitgerust met een rubberboot en een tent trekken een vader en zijn zoon de natuur in. Wat op het eerste gezicht een avontuurlijke vakantie lijkt, krijgt meer en meer het karakter van een initiatie. De lens tast het gezicht van de jongen af, terwijl horizonloze opnamen van het bos, de rivier en de oever het gevoel van isolatie versterken. Met een mengeling van omgevingsklanken en sfeergeluiden creëert de geluidsband een onwerkelijke spanning.
Gaandeweg begint de verhouding tussen de twee te veranderen: het eenzame verblijf in de natuur verschaft de jongen een nieuw perspectief op zichzelf en zijn vader. In dit stijlvaste speelfilmdebuut vangt Marcin Dudziak deze wending in kleine gebaren, summiere dialogen en spaarzame gebeurtenissen. Een belangrijke rol is weggelegd voor de natuurlijke omgeving, die in fraaie 16mm-shots in al zijn gedaanten - aanlokkelijk, bedreigend, onverschillig of behulpzaam - wordt belicht.

Vertoningen

  • Cinerama 4 zo 25 jan 16:30
  • Cinerama 3 ma 26 jan 09:30
  • Cinerama 6 di 27 jan 19:15
  • Pathé 6 vr 30 jan 09:15

Tadeusz Konwicki – 1926 – 7 januari 2015

Geboren nabij Vilnius, noemde Konwicki zichzelf “ een sluwe Litouwer”. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vocht hij in het Poolse binnenlandse leger, AK, tegen de Duitse en Russische bezetter. Na de oorlog ontwikkelde hij zich tot een gewaardeerde auteur, regisseur en scenarioschrijver.

Ondergronds

Na zijn aanvankelijke sympathie met het na-oorlogse communistische systeem nam hij een kritische houding aan die ook tot uiting kwam in zijn boeken. Om die reden verschenen zijn werken in Polen voornamelijk ondergronds.

In zijn romans en films keerde Konwicki dikwijls terug naar zijn geboorteplek, het huidige Litouwen, en beschreef de multi-ethnische vooroorlogse samenleving. Tevens verwerkte hij zijn herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog.

Vertaalde boeken van Konwicki

Veel van zijn boeken zijn ook in het Nederlands te lezen:

  • De kleine apocalyps, vert. Gerard Rasch (1993)
  • Het Poolse complex, vert. Esselien ‘t Hart (1984)
  • Maansopgangen en maansondergangen (1986) In het nawoord van de vertaler Gerard Rasch bij dit boek kunt u naast informatie over het tot stand komen van dit werk ook lezen over de auteur zelf. Dit nawoord is te lezen op de site van de vertaler.
  • Niets of niets, vert. Esselien ‘t Hart (1987)
  • Onderaardse rivieren, onderaardse vogels, vert. Esselien ‘t Hart (1988)
  • Modern droomboek, vert. Esselien ‘t Hart (1989)
  • Het landoed Bohin, vert. Esselien ‘t Hart (1990). Recensie in NRC (betaalde toegang)

Konwicki’s eerste film: De laatste dag van de zomer

Konwicki was een van de oprichters van de Poolse filmschool. Bij dit bericht vindt u de volledige film ‘Ostatni Dzień Lata’. De eerste film van Konwicki waarvoor hij zowel het script schreef als de regie voerde.

Deze zwart-wit film uit 1958 toont de ontmoeting tussen een vrouw en een man op een verder verlaten strand aan de Baltische kust. Beide worstelen met hun herinneringen aan de oorlog. De film bevat weinig dialoog en is daarmee bijna een stomme film die het moet hebben van de kracht van de beelden en compositie. De idylle op het verlaten strand wordt verstoort door overvliegende straaljagers. Een referentie aan de herinneringen van de verschrikkingen van de oorlog?

KonwickiOp de afbeelding uitsnedes van editie van zijn boeken De kleine apocalyps en Het Poolse complex. Beide verschenen bij Meulenhoff. Enkele van zijn boeken zijn (al dan niet tweede hands, te krijgen op bol.com. Op amazon.com zijn ook nog titels van engelse vertalingen te vinden.

De film Ida van Paweł Pawlikowski valt in de prijzen

IDA from Opus Film on Vimeo.

Op 13 december werden in Riga (Letland) voor de 27ste keer de Europese filmprijzen toegekend. De film Ida van Paweł Pawlikowski heeft maar liefst vijf prijzen in de wacht gesleept en werd daarmee de grootste winnaar.

Meerdere prijzen voor Ida

Naast de publieksprijs won Ida de prijs voor de beste film. Paweł Pawlikowski (My Summer of Love (2004), La Femme du Vème (2011)) werd door de European Film Academy onderscheiden met de prijs voor de beste regie en scenario, Łukasz Żal en Ryszard Lenczewski kregen de prijs voor het beste camerawerk.

Onlangs werd de film door de critici uit Los Angeles en New York gekozen tot de beste buitenlandse/niet-Engelstalige film en Agata Kulesza (Rose (2011) ) tot de beste actrice. Eerder was Ida te zien op talrijke filmfestivals, onder andere op het International Filmfestival in Rotterdam en BFI London Film Festival. De film werd vertoond in de bioscopen wereldwijd en trok alleen in Frankrijk en de VS al in totaal ruim een miljoen toeschouwers.

Het verhaal van Ida

ida1_stillDe film Ida speelt zich af in de jaren zestig in Polen en vertelt een verhaal van een als wees in een klooster opgegroeide novice Ida. Voordat de jonge vrouw haar beloftes aflegt, neemt ze op advies van de moeder-overste contact op met haar enige familielid, tante Wanda, een gevreesde stalinistische rechter.

Samen gaan ze terug naar de geboorteplaats van Ida en duiken ze in hun complexe familiegeschiedenis. Beide, “de hoer en het heilig boontje” zoals Wanda zichzelf en haar nichtje typeert, proberen ze met hun tragische verleden in het reine te komen, ieder op haar eigen manier.

De recensenten over Ida

De internationale, veelal Engelstalige pers, had het over een “eerily beautiful road movie” (the Guardian), over een “perfect, immaculate, miraculous masterwork” (Telegraph), een “film masterpiece” (New Yorker), “pure cinematic storytelling at its best” (Irish Times) en een “exquisitely rendered political drama” (Washington Post).

“Ida overtuigt in alle registers (...)”, schreef de Volkskrant over de film en prees het formidable spel van Agata Trzebuchowska (Ida) en Agata Kulesza (Wanda) die “de grote verschillen tussen hun personages uitspelen (...) zonder dat de relatie tussen Ida en Wanda te karikaturaal of symbolisch wordt.”

“Vanaf scène één kruipt de eerste film (...) onder de huid”, stelde de recensent van de Filmkrant vast en loofde de “fotografische beelden met prachtig Vermeer-zijlicht” waaruit deze “oogverblindend mooi geschoten” film bestaat. Ook de NRC benadrukte Pawlikowski’s “fantastische visuele stijl” maar betoog vooral waardering voor de uitwerking van het belangwekkende thema.

ida_still_09De New York Times noemde Ida “a breathtakingly concise film (…) with a clear, simple narrative line” en ging treffend op het onderwerp van de film in: “…within its relatively brief duration and its narrow black-and-white frames, the movie somehow contains a cosmos of guilt, violence and pain. Its intimate drama unfolds at the crossroads where the Catholic, Jewish and Communist strains of Poland’s endlessly and bitterly contested national identity intersect.”

Ook in Polen werd de film goed ontvangen en wordt beschouwd als een waardevolle bijdrage aan de maatschappelijke discussie over het recente verleden en de Pools-Joodse verhoudingen. Een zeer interessante polemiek over Ida en het antisemitisme is in het Pools te lezen in Krytyka Polityczna en Gazeta Wyborcza.

Zowel het publiek als critici zijn het er over eens dat de film van Pawlikowski een van de beste en belangrijkste Poolse films uit de laatste decennia is.

De BAFTA

Op 8 februari was de uitreiking van de BAFTA, de award van de British Academy of Film and Television Arts. Ida was genomineerd in de categorieën 'cinematografie' en 'niet Engelstalige film'. In deze laatste categorie wist de film ook daadwerkelijk deze 'Britse Oscar' te winnen.

De Oscar voor Ida

Ook de prestigieuze Academy Award, beter bekend als de Oscar, weet de film in de wacht te slepen voor 'Beste buitenlandse film'.

In de uitzending van De Wereld Draait Door, de dag na de Oscaruitreiking zegt Gijs Scholten van Aschat over de film (zie fragment, aan het eind rond 11:30): "Ik vind het wel mooi dat Ida gewonnen heeft. Prachtige Poolse film, zwart wit."

Zowel Ida als ook de eerdere film My Summer of Love van Pawlikowski zijn op DVD verkrijgbaar. Bij dit bericht staat de officiële film trailer van site van de film en het beeldmateriaal betreft stills van de film welke te vinden zijn op de site.

Ida in Trouw Letter en Geest klein

Twee Poolse titels in de ´spotlight´ op IDFA

SOMETHING BETTER TO COME | Trailer from Hanna Polak on Vimeo.

SOMETHING BETTER TO COME is a film about human dignity and resilience. It is a vibrant story, which instills a unique perspective in the viewer—illustrated by a quote from Maxim Gorky’s play The Lower Depths: “Everyone, my friend, lives for something better to come.”
It is an extraordinary, fourteen-year personal journey about one of the bleakest urban places in the world: a large “svalka” outside of Moscow. The largest garbage dump in Europe is where our story takes place. It is a fenced-in area where no one is allowed entry—except the garbage trucks that come and go with a chillingly robotic regularity. And yet—people manage to live here, including eleven-year-old Yula, our protagonist. Yula grows up in this forbidden land, and yet she laughs, falls in love, and puts on makeup to be alluring. She dares to dream of getting out one day...
The svalka is vast and immense. Its newcomers look here for normalcy—for food, for shelter, for survival—unaware of the dark side of the place. Yet when one enters its territory, one is sucked in by its quicksand, becoming a slave employed by a local mafia that runs the dump’s illegal recycling centers: the only game in town.
The svalka is Yula’s country, where she lives behind its fences and concrete. In this strange country a bottle of vodka is currency and corrupt police keep unwanted people—such as journalists—out, in order that the dump’s criminal activities may continue unchecked.
The Russian dump feels strange and foreign—almost another planet. Life here is grim and depraved, but it also brings out the best in people as they share their last nub of bread and open the doors of the small huts they call home, even—or especially—during the cold Russian winter nights. It’s a place where Yula and her friends share the same fate—a primeval struggle for survival—and where the only thing left is the enduring human bond. The beautiful and gleaming city of Moscow beckons from afar, its lights and splendor on the other side of the fence winking cheeky opulence to the depraved denizens of the svalka. This is a world Yula can only dream of and glance at from far away, from the immense city of garbage that is her home. Through people waxing philosophical over tea—and/or vodka—in their flimsy cardboard huts set between mountains of trash, through moments of heightened emotion, including love—which we witness over a period of years—we get very close to Yula and Yula’s friends: amazing, warm, funny characters. Through Yula’s fourteen-year journey, we are witness to her struggle to fulfill her dream of having a life outside the svalka’s walls. Does Yula have what it takes to survive the svalka? And does she have what it takes to get out?
In 2004, Hanna Polak received an Academy Award nomination and numerous other awards for her documentary film The Children of Leningradsky, a stark 35-minute observation of destitute Russian children surviving on the streets of Moscow.
Polak's latest documentary SOMETHING BETTER TO COME, currently in production, follows 14 years in the life of Yula who grew up with other mostly young people at a landfill near Moscow.
The project received the 2012 East Doc Platform Award given to best presentation at the East European Forum 2012.Learn more about Hanna Polak's projects on her website.
hannapolak.com/

Morgen - 30 november - is de laatste dag van International Documentary Film Festival Amsterdam (IDFA). Van de Poolse inzendingen staan er twee nadrukkelijk in het zonnetje. Eén documentaire sleept een prijs in de wacht, de andere scoort hoog bij het publiek.

Special Jury Award: Something Better to Come

Something Better to Come (Denemarken / Polen) van Hanna Polak, kreeg de Special Jury Award. Hanna Polak volgde veertien jaar lang het tienermeisje Yula en haar lotgenoten die leven op de grootste vuilstortplaats van Europa vlak buiten Moskou. Bij dit bericht treft u een trailer aan van de documentaire die oorspronkelijk alleen zou gaan over de jonge Yula maar gaandeweg uitgroeide tot dit langdurige project. Daarin zien de de ontwikkeling van meisje tot jonge vrouw.

Publieksfavorieten: The Queen of Silence

Na afloop van iedere vertoning mag het publiek de documentaires beoordelen. Van deze publieksfavorieten is voor de slotdag een speciaal programma samengesteld van vijf films. De openingsfilm van dit programma is de Poolse documentaire Queen of Silence. Het totale programma kan je hier zien.

Recent Comments by Iwona

No comments by Iwona yet.